۱۳۸۸ خرداد ۱۱, دوشنبه


و هيچ چيز ... نه هيچ چيز مرا از هجوم خالي اطراف نمي رهاند

و فكر مي كنم كه اين ترنم موزون حزن تا به ابد شنيده خواهد شد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)